×Alou

N a m e ~ Alou
A g e ~ 3 Years
G e n d e r ~ Female
B r e e d ~ Nova scotia duck tolling retriever
H e i g h t ~ 16.9 Inches
W e i g h t ~ 33 Lbs
N a t u r e ~ Good
A b i l i t y ~ Quickstep
M u t a t i o n s ~ None

A p p e a r a n c e ~
Een chocoladebruine retriever, met wit op haar poten, borst en het puntje van haar staart. Ze heeft donkere ogen en een lange, dubbele vacht, die goed bestendigd is tegen water. Tussen haar poten zitten zwemvliezen, wat haar ras ook tot een goede zwemmer maakt. Alou is kleiner dan de gemiddelde Toller, maar wel net zo gespierd.

P e r s o n a l i t y ~
Alou is een uiterst intelligente en lieve meid, maar kan vreselijk koppig overkomen. Ze is vastberaden datgene te bereiken wat ze wilt bereiken, en deinst niet terug voor een uitdaging. Integendeel, hier houdt ze juist van. Haar uithoudingsvermogen is groot en ze bezit een optimale zelfbeheersing, wat haar in benarde situaties vaak het hoofd koel houdt. Lerende vanuit ervaringen weet ze zich hier ook bijna altijd uit te redden. Echter heeft ze ook zwakke punten, water bijvoorbeeld. Haar ras is ernaar gemaakt, maar Alou heeft er een hekel voor weten te creëren. Ze kan goed zwemmen, maar je zult haar nooit spontaan in een rivier zien springen. Nee, ze heeft zich meer op het land gespecialiseerd, wat te zien is aan haar ongelofelijke snel- en lenigheid. Tegenover andere is Alou ietwat terughoudend, maar als ze je wat beter kent wordt ze al een stuk socialer. Voor vrienden, diegene die ze haar volledige vertrouwen heeft geschonken, gaat ze door het vuur en ze is dol op pups - nog een zwak punt -, waar ze dan ook heel leuk mee om kan gaan.

H i s t o r y ~
Alou is geboren en getogen als zwerfhond, in een klein dorp ergens in Italië. Haar moeder, Liea, was vel over been, maar wist haar pups levende houden door op kleine prooien te jagen, zoals muizen of vogels, of, in slechtere tijden, restje bijeen te schrapen uit de vuilnisbakken. De buurtbewoners waren hier niet echt van gediend, maar omdat zwerfhonden hier wel vaker voorkwamen, lieten ze haar maar met rust. Dit ging een tijd goed, totdat die vreselijke ziekte uitbrak: hondsdolheid. Alou leerde toen al een belangrijke les, angst is in staat wezens tot waanzin te drijven. Het was dan ook de angst voor die ziekte dat de buurtbewoners een maatregel namen: àlle honden moesten afgemaakt worden. Liea's hol, een gat onder een oude veranda van een verlaten huis, werd als één van de eerste leeggehaald. De Toller wist te vluchten, maar moest hulpeloos toezien hoe haar pups, waaronder Alou, in een jute zak werden gestopt en meegenomen. Echter besloot ze het niet op te geven, wat de meeste zouden doen, en ging ze erachter aan.
De pups werden met zak en al in een rivier gegooid, maar Liea sprong ze achterna, in een poging haar kroost te redden. Ze slaagde hier niet in, niet alle pups tenminste. De enige die ze bij haar nekvel had kunnen pakken en van de verdrinkingsdood wist te redden was Alou.

Een tijdlang brachten ze met zijn tweeën door in het dorp, terwijl Liea haar kleine dochter alles leerde wat ze moest leren. Nog altijd werden ze niet getolereerd door de mens, zelfs niet nadat de ziekte allang was uitgeroeid, en moesten ze constant voorkomen niet in de zogenoemde 'hondencel' te belanden. Voor het grootste gedeelte bestonden Alou's lessen uit stelen en ontvluchten. Ze was een snelle leering, en werd hier zelfs zo goed in, dat ze uiteindelijk een beruchte titel kreeg. 'l'astuzia,' noemde de buurtbewoners haar wat 'de sluwste' betekend. Iedere keer weer was ze hen met haar snelheid en sluwe listen te slim af. Na een paar jaar werd het zelfs een gewoonte dat ze iedere avond thuiskwam met een lekker maaltje zoals een kip, stuk vlees of brood. Liea mocht zich gelukkig prijzen met zo'n dochter, aangezien ze zelf niet de kracht meer had om hen voor voedsel te zien. Ze had al vele ziektes overwonnen, maar na een lange tijd eiste het zwerversleven toch zijn tol. Uiteindelijk stierf ze en stond Alou er alleen voor. Ze was er behoorlijk kapot van, maar kon niks anders doen dan het te accepteren en verder te gaan met haar leven. Nooit had dit jonge zwervertje durven dromen dat ze uiteindelijk in het paradijs terecht zou komen, het paradijs waar haar moeder over had verteld, maar waarvan zij had gedacht dat het een fabeltje was.

R e l a t i o n s ~
Partner ~ None
Pups ~ None
Mother ~ Liea†
Father ~ Unknown
Sibblings ~ They all died